หวัง เจิ้งจฺวิน (จีน: 王政君; พินอิน: Wáng Zhèngjūn; 71 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 13) พระนามหลังสิ้นพระชนม์ว่า จักรพรรดินีเซี่ยว-ยฺเหวียน (孝元皇后) เป็นจักรพรรดินีแห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตกของจักรวรรดิจีน มีบทบาทสำคัญถึงห้ารัชสมัย คือ รัชสมัยของพระสวามี จักรพรรดิฮั่น-ยฺเหวียน (漢元帝), ของพระโอรส จักรพรรดิฮั่นเฉิง (漢成帝), ของพระโอรสบุญธรรมสองพระองค์ คือ จักรพรรดิฮั่นอาย (汉哀帝) กับจักรพรรดิฮั่นผิง (汉平帝), และของพระปนัดดา (เหลน) บุญธรรม คือ หรูจึอิง (孺子嬰) นำไปสู่การยึดราชสมบัติของหวัง หมั่ง (王莽) ผู้เป็นพระญาติ อันเป็นจุดสิ้นสุดของราชวงศ์ฮั่นตะวันตก